قلب من پوسید زیر خاک .../ دلم هنوزم چشم براه ست . . .
غرابت این همه تنهایی را دادم .../ اسارت پروانه ها در پیله هایشان کافی نبود . . .؟!
فکر کنم پاییز شده .../ موهای مادرم سفید شده . . .
یک ستاره نرکید .../ خیابان ساکت و آرام شد .../ باد وزید و خاطره ها را برد ...
ماه گریست .../ پنجره ای باز شد .../ دستی آمد و ماه را نوازش کرد / برگیسوان شب نور بخشید ...
مـــاه سکوت کرد .../ خاطره ها روشنی بخشیدند . . .
روسری ات را محکم تر ببند .../ آرزویم موهای توست در دستانم .../ بگذار عاشقی کنم در آسمانِ شعر . . .
نامه ای بی مُهر .../ خواننده ای بی مِهر . . .
درد و دل که میکنی .../ ناله ای میشوی روی گونه های باران .../ بغض میشوی روی شانه های خدا . . .
بغض میکنند واژه ها .../ غزل فروشی میکنند خاطرات را . . .
خنده هایت .../ ربنـّـا ی عاشقی هایم . . .
چشم هایت .../ روشنی معصومانه آن رُز وحشی خندان وآرام . . .
داستانی ساخته ام بنام زندگی .../ پایانی دارد بنام عاشقی . . .
نقش پاییز را خوب ایفا کردی .../ بیا و حال مستندی بهاری باش برای این دستهای زمستانی . . .
از یاد تو افتادم .../ قلمم شکست . . .
غربت دستهای سرد توست .../ وقتی قالی رویایی را با گل های گرمش میبافی . . .
خودم را گم کردم روی پلک هایت .../ باید مثل بوسه ای بنشینم روی گونه هایت . . .
دلهره هایم را آویخته ام به بند بند آیه های قرآنت .../ خورشید که تو باشی تطهیر میشود دلم . . .
تکمیل کن این تصویر در حال احداث را .../ کلاغ ها به بی راهِ رفتند . . .
بیا و چتر شو.../ اعتماد کن به باران و من . . .
گرگ و میش چشم هایت ../خواب را از چشمانم گرفته است . . ./قطره ای خواب بریز در چشمانم . . .
قلمم شکسته است / پایش درد میکند / سست شده احساسش / بتراشش / شاید عوض شد تقدریش . . .
هر کاری میکنم با موهایت بازی کنم / شعر میشوند در بین کلمات . . .
دلم وسوسه ی رفتن دارد و دلم شهوت ماندن . . .
یک مشت کلمه را با چاقو سربریدم به جرم خیانت به من / تورا چه کنم . . . ؟!
من اینجا مچاله میشوم از نبودنت / نوازشی میخواهم . . .
روسری ات را محکم نبند / گره میخورد نفس هایم . . .
ردِ شقایق را میزنم پشت نگاه تو / حلقه ای میرقصد روی گونه های شب / سکوت میشود باران هستی / شبنم یاد توست که میخواند : شقایق باید بود . . .
احترام را مزه مزه میکند / سجده میکند به واژه های این سطر از دفترم که نام تو را پیش کش کرده به آیه های الهی . . .
تیغ تیز و سرمه سیاه چشم هایت / دست خودم نیست جنون . . .
کوله ات را بسته ای با چندی از خاطره ها / میترسم شانه ات درد بگیرد / شعر نمیخواهم / چتر باز کن خاطره هایمان خیس نشوند . . .
غم هایم را با واژه ها تزئین میکنم / اینگونه کسی عمقش را نمیفهمد . . .
- - - - - - -
پ:ن:یاد گرفته ام ...
همه یادگاری هایم را با دستان خودم از بین میبرم / حتی پروانه مشکی عاشقیِ مان . . .
غم هنوز به خانه اش برنگشته بود که کلاغ ها رسیدند/ قصه شوم ما ادامه دارد . . .
تصادف شدیدی کرده ام با هجوم بی وقفه درد / درد میکند تمام درد هایم . . .
مژه هایت خیس که میشوند / سیاه میشود روزگارم / گریه نکن دنیای من . . .
دلتنگی هایم را بغل کردم / باد بوی زلف تو را آورد / کاش دلتنگی ام را هم ببرد . . .
تنهام مثل کلاه قرمزی ...
من و تو باشیم و یه شب مهتابی / ماه باشد و دلبستگی ها عاشقانه / نه ماهانه نه سالانه/
بلکه عاشقانه ...
مینویسم روی کاغذ های نو و رد میشو از کنارشان / میترسم مثل تیغ تیز خاطره ها را قربانی کنند . . .
ماه بالا سر تنهاست / آرامش بخش است برای اسفندی ها ...
تند تند رد میکنم همه آهنگ های عاشقانه را/چرا هیچکدام به اندازه صدای تو آرامش نمیدهد؟!