مثل همین هوای عید .../ آبی به رنگ بالهای فرشته ها .../ روزهایم آبی ست .../ پر از ماهی های تُنگ این  ذهن زیبا ...

تو یعنی زیبا . . .

همین چند لحظه پیش باوری این واژه ها را عوض کرد . . .

از ما که گذشت ...

مُسکن ها چیزی جز دروغ  ندارند .../ برای این دردهای لعنتیِ من . . .

قلمروِ سکوت ماه را نشانم بدهید .../ دلتنگی هایم از مرز گذشته .../ باد کمی با اشک مهتاب سکوت پیشه کنم . . .

اکنون تو اینجایی .../ صدایی شبیه دوست .../ نوشته های به رنگ دلتنگی .../ شاید من نمیبینم .../ شاید این سکانس هنوز باقی ست ..

/ ماه گوشه ای نشسته .../ منتظرِ شروع تو ...

ابر اما گونه های ماه را پاک میکرد .../ این یعنی تولد تو . . .

هوس کردم زیر سایه ی پلک های تو بنشینم .../ آرامش خوبی دارد سایه های سیاه . . .

میپیچد مثل پیچک .../ بر تن  عریان شب .../ بر پشت بام های غم آلود شهر این ماه . . ./

ماه عسل . . .

قلب من پوسید زیر خاک .../ دلم هنوزم چشم براه ست . . .

غرابت این همه تنهایی را دادم .../ اسارت پروانه ها در پیله هایشان کافی نبود . . .؟!

فکر کنم پاییز شده .../ موهای مادرم سفید شده . . .

یک ستاره نرکید .../ خیابان ساکت و آرام شد .../ باد وزید و خاطره ها را برد ...

ماه گریست .../ پنجره ای باز شد .../ دستی آمد و ماه را نوازش کرد / برگیسوان شب نور بخشید ...

مـــاه سکوت کرد .../ خاطره ها روشنی بخشیدند . . .

روسری ات را محکم تر ببند .../ آرزویم موهای توست در دستانم .../ بگذار عاشقی کنم در آسمانِ شعر . . .