منتظر نشسته ام ../ رو نیمکت روبروی آن سرسره ی  کوچک قرمز .../ مثل همان وقت ها که زیر برف با هم به تماشای رد پاهای بچه ای مینشستیم که جز برف و آن سرسره قرمز هیچکس را نداشت .../ سرما در وجودش گرم بود و تنها دلیلش برای زندگی عاشقی های کودکانه و شیرینش بود و تنها با تکه نانی از نانوایی همان روبروی پارک روز را به شب میگذراند.../یا مثل همان وقت ها که بهاری را با دستهای تو ستایش میکردم .../ یا مثل همان روزهایی که از آن دختر بچه ی شیرین و معصوم یاد گرفتیم که همیشه درد ها و خستگی هایمان  را لب طاقچه دلمان بنویسم .../ مثل همان وقتها که گلهای بهار نارنج روی پیراهن  دختر بچه را با بوسه ای میچیدی و زمان در گذر بهار چون بهار عبور میکرد . . ./

مثل همان یک ربع مانده به دیدار که همیشه دخترک منتظر ما بود و دست هایش منتظر بهار . . ./

ولی حال من منتظر بهار دستانت هستم . . .

غربت دستهای سرد توست .../ وقتی قالی رویایی را با گل های گرمش میبافی . . .

خودم را گم کردم روی پلک هایت .../ باید مثل بوسه ای بنشینم روی گونه هایت . . .

دلهره هایم را آویخته ام به بند بند آیه های  قرآنت .../ خورشید که تو باشی تطهیر میشود دلم . . .

تکمیل کن این تصویر در حال احداث را .../ کلاغ ها به بی راهِ رفتند . . .

بیا و چتر شو.../ اعتماد کن به باران و من . . .

گرگ و میش چشم هایت ../خواب را از چشمانم گرفته است . . ./قطره ای خواب بریز در چشمانم . . .

دوباه خودت منو خواستی امام رضا... /با واسطه هرکاری تونستی کردی که بیام پیشت .../ نمیدونم لایق این همه محبت هستم یا نه؟!/ ولی امیدوارم خودت دستمو بگیری و دوباره بلندم کنی . . .

قلمم شکسته است / پایش درد میکند / سست شده احساسش / بتراشش / شاید عوض شد تقدریش . . .

هر کاری میکنم با موهایت بازی کنم / شعر میشوند در بین کلمات . . .

دلم وسوسه ی رفتن دارد و دلم شهوت ماندن . . .

یک مشت کلمه را با چاقو سربریدم به جرم خیانت به من  / تورا چه کنم . . . ؟!